Się nie mogę zebrać w sobie żeby spisać co się ostatnio dzieje

Czas nawet mam, ale jakoś nie mam natchnienia. Ani jakiejś wielkiej ochoty.
Praca pochłania, albo nawet zżera, lwią część mnie. Czy mi się to podoba czy nie, tak jest.
W kinie byłem ze 2 miesiące temu, w teatrze nawet nie pamiętam kiedy. Książka wypada mi z rąk po kilku przeczytanych linijkach. Po całym dniu zalegam i mam wszystko w dupie.
Jedno co mnie  nie opuszcza to muzyka. Głównie w samochodzie.
Ale ileż tego jest? Kilka godzin tygodniowo.
A pracy kilkadziesiąt. W łeb se strzelić.
Ale od Wigilii mam 2 tygodnie urlopu. I na to czekam jak żaba na deszcz.
Czekam zasłuchany w muzykę lat 80-tych. Doszło do tego, że mnie odpręża.
Nena - 99 Luftballons
The Hooters - Johny B
Red Guitars - Marimba Jive
Lombard - Przeżyj to sam
Korba - Biały rower
ZZ Top - Sharp dressed man
Recydywa Blues Band - Wysoki sądzie
Roxa - A ona tańczy
I żeby nie było tak spokojnie, to na koniec coś mocniejszego. Z tych samych lat 80-tych.
Rainbow - Spotlight kid - od pierwszego wysłuchania płyty i tego utworu jestem miłośnikiem zagranego tu sola na gitarze. Sam grać nie umiem (mimo podejmowanych prób) i takie granie to niedościgły wzór.
Z innej bajki jest to nagranie. Foo Fighters - Rock and Roll.
A co do próby powrotu do bloga... może po nowym roku. Zapowiada się pewne rozluźnienie w pracy i być może uwolnię ciało i umysł od myślenia tylko i wyłącznie o obowiązkach. Może na przyjemności też czasu wystarczy.
Na tym kończę, bo muszę się wyspać przed kolejnym dniem. Dniem pracy.
Pozdrawiam